മരത്തിന്റെ വേരുകൾ കൊണ്ടൊരു പാലം

Living root bridges

കടലിനു കുറുകെ പാലം പണിതു എന്ന ചരിത്രമുള്ളവരാണ്  ഭാരതീയർ {രാമായണം },എന്നിരുന്നാലും ജീവനുള്ള മരത്തിന്റെ വേരുകൾ കൊണ്ടു പാലം തീർക്കുന്നതും  നമ്മൾ ഭാരതീയർ തന്നെ വടക്ക് കിഴക്കൻ സംസ്ഥാനമായ മേഘാല യിൽ ചിറാപുഞ്ചിയിലും ചുറ്റുപാടുമായി ഇത്തരം പാലങ്ങൾ കാണപ്പെടുന്നു ,നദിയുടെ ഒരുവശത്തുനിന്നും ആൽ മരത്തിന്റെ വേരുകൾ മറുകരയിൽ എത്തിച്ചാണ് ഇത്തരം പാലങ്ങൾ നിർമ്മിക്കുന്നത്,ഇതിന്റെ പ്രധാന സവിശേഷത വർഷങ്ങൾ കഴിയുന്പോൾ അതിന്റെ ശേഷി കുറയുകയല്ല വർദ്ധിക്കുന്നു  എന്നത് തന്നെ വേരുകൾ വളർന്നു വലുതാകുന്നതനുസരിച്ചു പാലത്തിന്റെ ശേഷിയും വർദ്ധിക്കുന്നു ,അവിടത്തെ ആദിവാസികൾ നിര്മ്മിക്കുന്ന ഇത്തരം പാലങ്ങൾ ഇന്ന് ലോക പ്രശസ്തി നേടിയിരിക്കുന്നു ,

The living root bridges of Cherrapunji, Laitkynsew, and Nongriat, in the present-day Meghalaya state of northeast India. It is a form of tree shaping, which creates these suspension bridges, they are handmade from the aerial roots of living banyan fig trees, such as Ficus elastica.

The pliable tree roots are made to grow through betel tree trunks which are placed across the gap, until the figs' roots take root on the other side. Sticks, stones, and other inclusions are placed with the growing bridge This process can take up to 15 years to complete. There are bridges spanning 15–30 metres (50–100 ft). The useful lifespan of the bridges, once complete, is thought to be 500–600 years. They are naturally self-renewing and self-strengthening as the component roots grow thicker

The living bridges of Cherrapunji, India are made from the roots of the Ficus elastica tree. This tree produces a series of secondary roots from higher up its trunk and can comfortably perch atop huge boulders along the riverbanks, or even in the middle of the rivers themselves.

Cherrapunji is credited with being the wettest place on earth, and The War-Khasis, a tribe in Meghalaya, long ago noticed this tree and saw in its powerful roots an opportunity to easily cross the area's many rivers. Now, whenever and wherever the need arises, they simply grow their bridges.

The thin, tender roots of the rubber tree, prevented from fanning out by the betel nut trunks, grow straight out. When they reach the other side of the river, they're allowed to take root in the soil. Given enough time, a sturdy, living bridge is produced.

The root bridges, some of which are over a hundred feet long, take ten to fifteen years to become fully functional, but they're extraordinarily strong - strong enough that some of them can support the weight of fifty or more people at a time.

Because they are alive and still growing, the bridges actually gain strength over time - and some of the ancient root bridges used daily by the people of the villages around Cherrapunji may be well over five hundred years old.

One special root bridge, believed to be the only one of its kind in the world, is actually two bridges stacked one over the other and has come to be known as the "Umshiang Double-Decker Root Bridge."